کم حرفی و افسردگی چه ارتباطی با یکدیگر دارند؟

کم حرفی و افسردگی چه ارتباطی با هم دارند؟
تا حالا با کسانی برخورد داشتید که افسرده باشند؟
چه نشانه هایی از این افراد دیدید؟
آن ها پرخوری می کردند یا برعکس، خیلی کم غذا می خوردند؟
زیاد حرف می زدند یا کم حرف بودند؟

این روزها که شرایط زندگی ها خیلی متفاوت با قبل هست،
و عدم رضایتی که از سبک زندگی در بین مردم وجود دارد منجر به بروز افسردگی در افراد زیادی شده است.
شاید قبلا تعداد کمی از ما می توانستیم ادعا کنیم با شخصی برخورد داشتیم که افسردگی داشته،
ولی این روزها اگر خودمان افسرده نباشیم، به احتمال زیاد اطرافیان و نزدیکانمان افسرده اند.

بنابراین رفتار هرکسی که دچار افسردگی می شود متفاوت با شخص دیگر است،
و نمی توان یک فرمول را به همه نسبت داد،
اما کم حرفی می تواند یکی از نشانه های آدم های افسرده باشد.
کسانی که دچار افسردگی، این اختلال شایع در قرن حاضر هستند،
در دوره بیماری کارایی خودشان را از دست می دهند،
که همین موضوع می تواند مسائل متعددی را به وجود آورد.

کسانی که کم حرف هستند، معمولا در جمع ها گوشه ای می نشینند و نقش کمرنگی دارند.
همین موضوع باعث نگرانی خانواده و اطرافیان آن شخص می شود،
نگران می شوند که نکند این کم حرفی ارتباطی با افسردگی داشته باشد.
از طرف دیگر بعضی از افراد به طور ذاتی کم حرف هستند و این کم حرفی آن ها،
می تواند دلایل متعددی داشته باشد که افسردگی شامل آن ها نباشد!

برای همین بهتر است دلایل کم حرفی را بدانیم که اگر کسی اطرافمان بود،
که دلیل کم حرفی اش مرتبط با افسردگی بود، بتوانیم به او کمک کنیم.

دلایل کم حرفی چیست؟ آیا کم حرفی و افسردگی ارتباط دارند؟

این خصوصیت درون گرا و برون گرا را همه ما شنیده ایم.
هرکدام از این افراد نشانه هایی دارند.
افراد درونگرا معمولا یکی از نشانه هایشان کم حرفی است و باز هم تاکید می کنم،
که این کم حرفی دلیل بر افسرده بودن آن شخص نیست.
بنابراین هرکسی با توجه به تیپ شخصیتی که دارد و با توجه به درونگرا و برونگرا بودنش،
نشانه هایی از خودش نشان می دهد که با بررسی آن ها می توانیم بفهمیم که این افراد افسرده هستند یا خیر.

انگیزه نداشتن از دلایل کم حرفی است

افرادی که انگیزه ندارند، نمی توانند هدفی را دنبال کنند و زمانی که هدفی نداشته باشند،
اعتماد به نفسشان را از دست می دهند و این عدم اعتماد به نفس موجب می شود،
که کم حرفی را انتخاب کنند و کمتر در مورد موضوعی صحبت کنند.

این مورد به مرور زمان می تواند موجب بروز علائم افسردگی در شخص شود،
چراکه اصولا مهم ترین موضوعی که به یک شخص دلیل لازم برای زندگی کردن را می دهد، داشتن هدف است.
اگر آن شخص به این اهداف برسد، خوشحال و راضی از وضیعتش است،
اما اگر به اهدافش نرسد،
حال بدی را تجربه می کند که اگر به این حالش رسیدگی نکند و ادامه دار شود،
می تواند منجبر به افسردگی در شخص شود.

درگیری های ذهنی/ کم حرفی و افسردگی

کم حرفی و افسردگی چقدر به هم مرتبط هستند؟
احتمالا افراد زیادی را دیدید که همیشه خوش صحبت هستند و در هر جمعی می توانند به خوبی صحبت کنند،
اما یک روز ممکن است در جمعی حاضر شوند و خیلی حرفی نزنند.
دلیل این اتفاق را افسردگی دانست چراکه با یکبار دیدن موضوعی نمی توان به نتیجه درستی دست پیدا کرد.

معمولا افراد این چنین درگیری ذهنی دارند که ناخودآگاه ذهنشان در آن موقعیت است،
و عملا جسمشان در آن جمع هست اما وجود و ذهنشان جای دیگری است.
به همین دلیل یکدفعه کم حرفی را انتخاب می کنند که البته گاهی به انتخاب خودشان نیست،
و به خاطر شخصیت برونگرایی که دارند، این واکنش را نشان می دهند.

عدم مهارت های اجتماعی برای صحبت کردن/ کم حرفی و افسردگی

گاهی ممکن است شخصی که کم حرفی را انتخاب می کند،
دلیلش دوری از محیط های اجتماعی و عدم اطلاعات کافی در مورد برخی تکنیک های سخنرانی، مذاکره، احوالپرسی و… باشد.

فرض کنید شما را به یکباره به همراه تیمی حرفه ای، به مراسمی دعوت کنند تا در مورد کارتان توضیح بدهید.
در این مراسم شما به عنوان کسی که اطلاعاتی ندارد یا اطلاعاتش محدود است،
تصمیم می گیرید که حرف نزنید و دیگران که حرفه ای تر هستند این کار را انجام بدهند.

بنابراین عدم مهارت های اجتماعی در مواردی، می تواند منجر به کم حرفی شود.
مثلا من قبلا باشگاهی می رفتم که یک دختر جوانی هم همراه ما به آن باشگاه می آمد.
از نحوه صحیت کردنش کاملا مشخص بود که این دختر در مکان های عمومی و اجتماعی کمتر حضور داشته و خیلی ارتباطاتش وسیع نیست.

روش های موثر برای کم حرفی چیست؟

بهتر است کسانی که کم حرف بودنشان ارتباطی با افسردگی ندارد،
تمرین هایی برای تقویت این مورد انجام بدهند تا در صورت نیاز به خوبی بتوانند در عرصه های مختلف عرض اندام کنند.
کم حرفی و افسردگی

کم حرفی و افسردگی / موضوع صحبت را مشخص کنید

بهتر است قبل از اینکه وارد جمعی شوید، موضوعاتی که می خواهید در موردشان صحبت کنید را مشخص کنید.
اینطوری ذهنتان آماده می شود که یک گفت و گوی خوب داشته باشد.
سعی کنید به خوبی به حرف های طرف مقابلتان گوش بدهید و از بین صحبت هایش،
سوال یا موضوع برای ادامه گفت و گویتان پیدا کنید.

افکار منفی را از خودتان دور کنید

معمولا افرادی که توانایی زیادی در گفت و گو ندارد، یکی از دلایلش افکار منفی است که به ذهنشان خطور می کند.
سعی کنید این افکار را از خودتان دور کنید و ذهنتان را روی موضوع گفت و گو متمرکز نگه دارید.

به قضاوت دیگران در مورد خودتان و مسائل دیگر فکر نکنید.
اجازه بدهید گفت وگو میانتان اتفاق بیفتد و حتی اگر اشتباهی رخ داد،
از این اشتباهات نکاتی را یاد بگیرید که دفعه دیگر یک گفت و گوی مناسب داشته باشید.

کم حرفی و افسردگی / به خودتان امتیاز بدهید

سعی کنید در پایان یک گفت و گو عملکرد خودتان را بسنجید و به خودتان امتیاز بدهید.
اگر اول راه هستید سخت نگیرید.
سوتی و اشتباه همیشه برای حرفه ای ها هم اتفاق می افتد چه برسد به آماتورها!

با برسی عملکرد خودتان می توانید نقاط ضعف و قوت تان را پیدا کنید،
و ضعف هایتان را برطرف کنید و نقاط قوت تان را هم به خوبی حفظ کنید.