ریشه دروغ و دروغگویی در چیست و دروغ گفتن چه دلایلی دارد؟

ریشه دروغ در چیست و دروغ گفتن چه دلایلی دارد؟
دروغ گفتن می تواند دلالیل مختلف داشته باشد و عوامل مختلفی در دروغگویی یک فرد دخیل است.

ریشه دروغ چیست؟

تاکنون به این موضوع فکر کرده اید که چرا دروغ می گوییم و ریشه دروغ در چه چیزی نهفته است؟
همانطور که در مقاله چرا دروغ می گوییم توضیح داده شد‌‌:
«دروغ، موضوعی بسیار حساس و عاطفی است و در تمام جوامع بشری بسیار غیراخلاقی محسوب می شود
و اگر  فردی را دروغگو خطاب کنیم، همانند این است که بدترین دشنام ها را به او داده ایم.

با توجه به اینکه دروغگویی رفتاری بسیار ناپسند است، لیکن همه دروغ می گوییم، به دیگران دروغ می گوییم،
بدتر از آن به خودمان دروغ می گوییم.
بعضی از افراد دروغ می گویند؛ حتی آنگاه که راستگویی به نفع آن هاست.
برخی بی اختیار دروغ می گویند، درحالی که می خواهند راست بگویند.
در دنیای امروز تظاهر، دروغ، فریبکاری و خودفریبی بخش قابل توجهی از جوامع بشری را فرا گرفته است.

فرهنگ، قوانین و مقررات حاکم بر برخی از جوامع باعث گسترش و شدت بیشتر این خصلت هاست،
به همین دلیل می توان گفت دروغ، فریب، تظاهر و ریاکاری در برخی از جوامع بسیار رایج و شاخص است به طوری که اعتماد در آن جوامع متزلزل شده است.

و بخش اعظمی از انرژی مادی و معنوی و همچنین وقت افراد آن جوامع در بررسی درستی، نادرستی ها و ارزیابی راست و دروغ ها به هدر می رود.
دروغ و فریب به تمام مراحل زندگی و روابط افراد رسوخ کرده است.
ما با رفتار خود به فرزندان مان دروغ گفتن را می آموزیم، دیگران را تشویق می کنیم که به ما دروغ بگویند.

ما نه فقط به دیگران، بلکه بدتر از آن به خودمان دروغ می گوییم.
برخی از افراد و برخی از منابع بر این نظر هستند که کلمه «دروغ» از کلمه  «دو رُخ» گرفته شده است
و برای این ادعا بر این دلیل تاکید دارند: دروغ با دورویى همراه است و دروغ گو، دو رخ مى ‏باشد و زبان و دلش یکى نیست.

در این مقاله سعی داریم به موضوع ریشه دروغ در چیست و دروغ گفتن چه دلایلی دارد؟ بپردازیم

ریشه دروغ از دید اسلام:

رسول اکرم: «لا یکذب الکاذب الا من مهانه نفسه» دروغ گویى از پستى روح ریشه مى‏ گیرد.
فطرت بشرى از دروغ بیزار است و دروغ گو را پست و نابکار مى‏ داند. عقل پاک و سالم، دروغ را زشت مى‏ شمارد
و دروغ گو را سزاوار تنبیه و کیفر مى ‏داند. همه دین ‏ها دروغ را حرام و ناروا گفته‏ اند.

دروغ گو چنین مى ‏پندارد که بى ارزش بودن خود را مى ‏تواند به وسیله سخن دروغ جبران کند
ولی غافل از آن است که دانا احتیاج به دروغ گویى ندارد، چون داراى دانش است.
با توجه به این جمله می توان دریافت که از نظر اسلام دروغ گفتن مخصوص انسان های است که بهره ای از دانایی نبرده اند.
به بیان ساده تر می توان گفت. شایستگان، احتیاج به دروغ گویى ندارند، چون شایستگى دارند.
ثروتمندان نیازى به دروغ گویى ندارد، چون مال و منال دارد. دارندگان فضیلت، دارندگان قدرت، احتیاجى به دروغ گفتن ندارند، چون فضیلت و قدرت دارند.

دروغ گو چون فاقد دانش است مى‏ خواهد نقص خود را به وسیله ادعاى دروغ جبران کند.
چون فاقد شایستگى است به دروغ مى‏ خواهد خود را شایسته نشان دهد.
چون فاقد ثروت است، چون فاقد فضیلت است، چون فاقد قدرت است،
مى‏ خواهد این خلأ خود را به وسیله دروغ پر کند. دروغ گفتن نشانه دست خالى بودن است.

ریشه دروغ از دید جامعه شناسی

دروغ یک نوع ناهنجاری اجتماعی است که می تواند عواقب سنگینی در پی داشته باشد.
اکثر جامعه شناسان بر این عقیده هستند که دروغ با هدف گرفتن امتیاز و پاداش در جامعه، بیان می شود.
امروزه افراد بر این طرز فکر اشتباه هستند که در صورت نگفتن حقیقت می توانند امتیاز و پاداش بیشتری را دریافت کنند.
گویی این موضوع در ناخودآگاه آن ها نقش بسته است که بدون دروغ نمی توانند کار خود را پیش برده و به امتیازاتی که می خواهند دست یابند.
البته باید خاطرنشان شد که که این موضوعات ریشه در مشکلات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دارد و افراد یک جامعه هرگز به خودی خود روی به دروغ و دروغگویی نمی آورند.

در این مقاله به موضوع ریشه دروغ در چیست و دروغ گفتن چه دلایلی دارد؟ پرداختیم