توجه و دقت
وقتی یک فیلم و یا برنامه جالب و مورد علاقه تان را در حال تماشا هستید چه حالتی به خود می گیرید؟
ژست شما در این حالت چیست؟ دستتان را زیر چانه تان می گذارید؟ چشمانتان ثابت به یک جا خیره می شود؟
تمامی علائمی که به آن ها اشاره شد بخشی از زبان بدن افراد است که در حالت دقت به خود می گیرند.
همان طور که می دانید زبان بدن ارتباط غیرکلامی بسیار موثر بوده که به صورت ناخودآگاه ابراز می شود.
شما با دانستن این علم رفتارشناسی قادرید به راحتی آنچه دیگران احساس می کند را بدون ارتباط کلامی، متوجه شوید.
به طور مثال ژست کسی که عمیقا در حال فکر کردن است،
بدین گونه است که معمولا آرنج خود را روی زانویش گذاشته و چانه اش بر دستش استوار شده است.
گاهی اوقات فرد هنگام توجه تکان های ساده ای هم به خود می دهد،
معمولا این حرکات به صورت ناخودآگاه بوده و حریف می تواند برای مدت زمان طولانی ثابت با همین حرکات ریز بماند.
علائم دیگر که در زبان بدن استفاده شده و بیانگر توجه و دقت فرد هستند، عبارتند از:
- حفظ تماس چشمی قوی
- نگاه کردن به طور پیوسته به یک جسم
- سکوت کلی
- کج کردن سر و برطرف کردن قلنج آن
- جویدن لب یا مداد
- دست به سینه نشستن و خیره شدن به افق
- تکیه دادن به پشتی صندلی
- به سمت بالا نگاه کردن
- خاراندن سر
- سر خود را در دستان خود نگه داشتن
- گذاشتن چانه بر روی دست یا انگشتان
کلام آخر:
وقتی نسبت به محیط پیرامونمان توجه می کنیم به تدریج دقتمان هم افزایش می یابد.
به طور مثال در پیاده روی می توانیم بدون توجه به محیط پیرامونمان این کار را انجام دهیم.
اما بی توجهی باعث شده فرصت دیدن محیط اطرافمان، رویدادها و اتفاقات پیش آمده را از دست بدهیم.
نگاه دقیق به وقایع و افراد به ما کمک می کند بیشتر مشاهده کنیم و امکان پروراندن ایده های جدید را در خود تقویت دهیم.
البته قرار نیست ما به همه چیز توجه داشته باشیم و مغز بیچاره ما لزومی ندارد همه چیز را ببیند و کاملا بررسی کند.
بلکه باید مغز مان را به گونه ای آموزش می دهیم که به برخی مسائل مهم توجه کرده و نسبت به چیزهای دیگر بی توجه باشد.
البته این تمرین کمی سخت بوده و نیاز به تلاش بیشتر دارد. برای پیدا کردن این مهارت، لازم است چند تمرین مناسب را انجام دهید، به طور مثال:
-
نگاه کردن به مردم در مکان های شلوغ
در مکان های شلوغ معلولا یک هدفون می گذاریم و موسیقی گوش می دهیم یا با تلفن همراه خود بازی می کنیم.
این کارها اشتباه است. بهتر است که به رفتار و تعامل های مردم با یکدیگر توجه کنیم، عکس العمل های آن ها را مشاهده و بشناسیم.
-
توجه و تمرکز به مسائل مختلف
یک مسئله ی خاص مثلا نقاشی دیواری را مد نظر قرار داده و در طی روز توجه خود را معطوف به آن کنیم.
در هر جا و یا مکانی که رفتیم نقاشی ها را با دقت تماشا کرده سبک نقاشی آن را ببینیم و….
-
پیگیری اخبار محلی
در مور محله، شهر و محیط اطرافمان اخبار بیشتری بدانیم.
این ضرب المثل که “بی خبری خوش خبری است” همیشه درست و صحیح نیست.
با دانش و آگاهی بیشتر نسبت به محل زندگی مان توجه و دقتمان هم بیشتر می گردد.
-
دقت و توجه به صداهای مختلف
سعی کنیم هنگامی که در حال قدم زدن هستیم، به صداهای اطرافتان دقت کنیم و ببینیم ریشه ی این صداها از کجاست.
-
عکاسی روزانه
هر روز عکس بگیریم. عکاسی به ما کمک می کند تا به محیط پیرامونمان توجه بیشتر کنیم.
این کار باعث می شود هرروز عکس بهتری گرفته و به تدریج دقت و توجه مان نسبت به محیط هم بیشتر می گردد.
درباره علی بهرام پور
من علی بهرام پور، نویسنده، مدرس و مربی اصول و فنون مذاکره هستم و قصد دارم در این وبسایت مطالب کاربردی و مورد نیاز را که در سالیان فعالیتم در بلاروس و ترکیه و ایران عزیز بدست آوردم را به اشتراک بگذارم.
نوشته های بیشتر از علی بهرام پور
دیدگاهتان را بنویسید
ببخشید، برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید