زبان بدن برای مذاکره ضروری است
زبان بدن برای مذاکره ضروری است
در این مقاله به زبان بدن برای مذاکره ضروری است می پردازیم
در این مقاله به ترجمه مقاله ای با عنوان Essential Body Language for Negotiation می پردازیم
در یک جامعه ی مصرف گرا، تقابل انسانی برای موفقیت اقتصادی ضروری است.
نحوه ی ارتباطمان با یکدیگر، نحوه ی زندگیمان را تعیین کرده و روابط را می سازد.
مذاکره و ارتباط مهارت های ضروری هر رابطه هستند.
یاد گرفتن کنترل علائمی که توسط بدنمان می فرستیم، روش فوق العاده ایست که می توانیم مطمئن شویم که همیشه بطور واضح و بی هیچ ابهامی قادر به اشاره کردن به موضوعات هستیم.
بدون توجه به رسانه ای که افراد در تقابل و رابطه از آن استفاده می کنند (مثل رسانه ی اجتماعی، ایمیل، پیامک، یا مکالمه ی رو در رو)، زبان بدن در هر شکل از ارتباط بکار می رود.
خواندن زبان بدن
هنگام موفقیت و شادی شخص، مهم است که تاثیر زبان بدن روی روابطمان را سازماندهی کنیم.
پس اگر ندانیم حالت و وضعیت طرف مقابل چه چیزی را به ما می گوید، دیگر مهم نیست که چقدر برای مذاکره آماده شده ایم.
در اینجا سر نخ هایی ارائه شده اند که به ما کمک می کنند تا زبان بدن طرف مقابل و یا شریکمان را بشناسیم.
تعیین مبنا:
مبنا یعنی مشاهده ی افراد، وقتی تحت فشار نیستند. هنگام تقابل و بحث بر سر یک موضوع بصورت غیر رسمی، چند سوال بپرسیم که خودمان با جوابش آشناییم.
رفتار و زبان بدن طرف مقابل را هنگام پاسخ دادن ارزیابی کنیم تا صداقت و خونسردی اش را در حالت آرامش ببینیم.
این مبنا به تفسیر زبان بدن در طول مذاکره کمک می کند.
خوشه ی ژست ها را شکار کنیم:
خوشه ی ژست ها سرنخ های غیر کلامی در یک مجموعه از حرکت ها، عملکردها، و حتی حالت بدن هستند که روی نقطه نظر خاصی تاکید دارند.
در طول مذاکرات، از سه علامت کلیدی غیر کلامی آگاه باشیم: جمع بودن حواس، عدم توافق و سر نخ های مربوط به تنش.
- جمع بودن حواس (تکان سر، لم دادن به جلو و تماس چشمی) اینها توافق و علاقه را نشان می دهند
- عدم توافق(لم دادن به پشت، اخم کردن و به دور و بر نگاه کردن) نشانه ی بی علاقه گی، اعتراض، تردید و شاید سر رفتن حوصله باشند
- سر نخ های تنش(لمس صورت، پاهای ضربدری بسته شده، تون صدای بالا) علائم واضح ناراحتی بوده و نشان می دهند شریک ما از وقایعی که در مذاکره رخ می دهد، راضی نیست.
کنترل زبان بدن
برای داشتن شرایط خوب در طول مذاکره، ضروریست که قدرت کنترل زبان بدنمان را داشته باشیم.
اگر هدف نهایی ما، رسیدن به توافق قابل قبول باشد، باید بتوانیم با این ژست های غیر کلامی، علائم درست را نشان دهیم.
تکان دادن سرمان:
حتی وقتی موافق موضوعی نیستیم و داریم ناراحت می شویم، بهتر است سرمان را تکان داده و تماس چشمی داشته باشیم.
این سرنخ غیر کلامی مانع تنش شده و منجر به بهبود شرایط می شود، بخصوص در مکالمات مخالفت برانگیز.
تماس چشمی داشته باشیم: در طول یک مذاکره، تا آنجا که ممکن است به چشم طرف مقابل نگاه کنیم، بخصوص اگر او دارد صحبت می کند.
چون این حالت نشان می دهد که ما داریم به حرفش گوش می دهیم.
افرادی که نگران اعتبار حرفشان هستند، تمایل بیشتری به مذاکره ی باز دارند.
بعلاوه،
نگاه کردن به چشم های یک نفر بهترین راه است که به او اجازه دهیم بداند که برای حرف هایش ارزش قائلیم و آن را معتبر می دانیم.
لبخند بزنیم تا نشان دهیم حرفش را می فهمیم:
در طول یک مذاکره لبخند همیشه علامت خوبی است.
مثبت بودن برای لبخند زدن ضروریست، چون منجر به تفکر موثر و شفاف می شود.
اگر همزمان با مذاکره به طرف مقابل نشان دهیم که در حال مذاکره ی باز و شفاف با او هستیم، حرف هایمان را بهتر دریافت می کند.
باز و شفاف باشیم:
مطلوب و خوشایند باشیم.
در طول مذاکره حواسمان جمع باشد.
آماده ی تنظیم مرزهای بیشتر بوده و خودمان را برای فضای مذاکره ی بزرگ تر مجهز نماییم.
برای رسیدن به معاملات خوب، حتی سه برابر بیش از انتظارمان تفکر و جستجو کنیم.
تقلید از طرف مقابل:
افراد از لحاظ روانی به کسانی پاسخ بهتری می دهند که حس کنند به شیوه های خاصی به خودشان شباهت بیشتری دارند.
ایجاد اعتماد کوتاه مدت با افراد برای مذاکرات موفق ضروری بوده و نیاز به آینه کردن رفتار طرف مقابل دارد.
از زبان بدن آنها نکته برداری کنیم و هنگام صحبت و پاسخ به آنها از این نکات استفاده نماییم.
کنترل دست هایمان:
هنگام مذاکره مطمئن باشیم که حرکت دستمان حاکی از اعتماد به نفس است.
دست هایی که بلرزند،
استرس و عصبی بودن را نشان می دهند
و به طرف مقابل اجازه می دهند که از شرایط سود ببرد.
برای کنترل این وضعیت بهتر است دستها و انگشتانمان را زیاد تکان ندهیم.
بلکه وقتی می خواهیم به نکته ای اشاره کنیم، دستمان را زیر سینه گذاشته و انگشتان را در هم کنیم.
بدنمان را شل بگیریم:
هر ژستی که اضطراب و یا نگرانی را نشان دهد، به طرف مقابل می گوید که کارها خوب پیش نمی روند.
پاهایمان را محکم روی زمین بگذاریم تا نشان دهیم که اعتماد به نفس داریم و مشکلات حل شده اند.
طرف مقابل باید ببیند که خونسرد و مطمئن به خود هستیم.
باید بدنمان را شل بگیریم تا تنش کم شود. برای جلب توجه شریکمان به آرامش خود، علاوه بر وضعیت آرام بدن، آهسته و بدون پرخاش حرف بزنیم.
خویشتن داری چیزهایی را در آموزش مذاکره نشان می دهد، چون ممکن است مباحثی که برای ما واضح هستند، برای آنها مبهم باشند.
با انجام این کار اعتماد طرف مقابل را بدست آورده و نتیجه ی بهتری می گیریم.
صورت یک پوکر باز را داشته باشیم:
این یک تصور نادرست است که مذاکره کننده ی خوب باید زبان سریع و دهان هوشمندی داشته باشد.
اگرچه داشتن صورت یک پوکر باز برای موفق شدن در مذاکره ضروری است.
بهترین مذاکره کنندگان تمرین می کنند و نیازهایشان را با اطلاعات و حقایق قوی پشتیبانی می نمایند، اما هرگز دستشان را رو نمی کنند.
مذاکره ی موفق بیش از داشتن چیزهای درست است.
خواندن و کنترل زبان بدن در مذاکره وقتی ضروریست که بخواهیم به معامله ی خوبی برسیم.
همیشه می توانیم با مشاهده ی طرف مقابل مذاکره، از زبان بدن سود ببریم.
حالا می دانیم که باید دنبال چه علائمی باشیم تا به نقطه ضعف طرف مقابل پی ببریم.
بهتر است از شرایط سود برده و بطور عالی چانه بزنیم تا به بالا دست برسیم.
اینها همه درباره ی خواندن خطوط هستند. درست است؟
درباره علی بهرام پور
من علی بهرام پور، نویسنده، مدرس و مربی اصول و فنون مذاکره هستم و قصد دارم در این وبسایت مطالب کاربردی و مورد نیاز را که در سالیان فعالیتم در بلاروس و ترکیه و ایران عزیز بدست آوردم را به اشتراک بگذارم.
نوشته های بیشتر از علی بهرام پورمطالب زیر را حتما مطالعه کنید
3 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ
ببخشید، برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید
بسیار روان و زیبا نوشتید استاد ممنون
عااااااااااااالی استاد بهرام پور
خیلی خوبه مقاله هاتون
کلاسای حضوریتون رو هم اعلام کنید
مچکرم
سلام و درود
ممنون از این مقاله ی خوب و مفیدتون
امیدوارم همواره موفق و پیروز باشید