آیا می دانید چه زمانی دارند دروغ میگویند؟
آیا می دانید چه زمانی دارند دروغ میگویند؟
آیا می دانید چه زمانی دارند دروغ میگویند؟ موضوع این مقاله می باشد.
در این مقاله به ترجمه مقاله ای با عنوان Do You Know When They’re Lying می پردازیم.
آیا دروغگویی فقط بخشی از مذاکره است؟
تحقیقات اخیر راجع به دروغگویی نشان دادند کسانی که کاملا با یکدیگر غریبه هستند در چند دقیقه اول ملاقات حداقل ۳ بار به یکدیگر دروغ می گویند.
تحقیقات اضافه تر مشخص کرد که امروزبه ما ده تا دویست بار دروغ گفته می شود.
دروغ های رایج که توسط مردان و زنان گفته می شود شامل:
- در راه هستم
- در ترافیک گیر کرده ام
- متوجه تماس تو نشدم
- حالم خوب است، ممنون
دروغ های محل کار بدین صورت است:
- من بیمار هستم امروز نمی توانم بیایم
- متاسفم که دیر کردم ساعتم کار نکرد
- ایمیل شما را دریافت نکردم
- تقصیر من نبود تقصیر خود آنهاست
اینجا چه خبر است؟
مقاله زبان بدن را مشاهده کنید
دروغ عمیقاً در روح انسان ها فرو رفته است.
ما دروغگویی را در مذاکره تایید نمیکنیم اما باز هم مردم دروغ می گویند.
نه تنها این، بلکه به نظر می رسد بیشتر ما توانایی فهم اینکه آیا کسی به ما دروغ میگویند یا نه را نداریم.
کسی که آموزش های مذاکره و تشخیص دروغ را گذرانده است می تواند با موفقیت نود درصد مواقع دروغ را تشخیص دهد.
اما برای بقیه این گونه نیست.
ما فقط میتوانیم ۵۰ درصد مواقع این کار را انجام دهیم که چیزی بهتر از حدس زدن نیست.
پس چگونه می توانیم توانایی لازم را برای تشخیص اینکه کسی به ما دروغ میگوید یا خیر پیدا کنیم؟
قدرت حقیقی بودن یک دروغ در این است که یک شخص چقدر آن دروغ را باور دارد و آن را می پذیرد.
دروغگویی یک عمل مخاطرهآمیز شراکتی به نظر میآید.
مذاکره کنندگان حرفه ای و کسانی که دروغ را تشخیص می دهند می خواهند روی سخنرانی و زبان بدنی تمرکز کنند.
وقتی بدانیم به دنبال چه چیزی هستیم، دروغ ها هم برای ما آشکار می شود.
به طرز وحشتناکی رسمی، آیا این گونه نیستیم؟
یکی از اولین نشانه های دروغ با زبان این است که دروغگوها می توانند بخصوص با توجه به استفاده از روابط رسمی تر باشند.
دروغگوها می خواهند چیزی شبیه به این بگویند:
“من این را انجام نداده ام.” یا “نمی توانم باور کنم”.
و البته اصطلاحاتی همچون
“با صداقت تمام …” یا ” راستش را بگویم…”
سوتی های سریعی در صحنه گفتگو هستند که نشان می دهد آن شخص ممکن است در حال دروغ گفتن باشد.
https://alibahrampour.com/%D9%85%D8%B1%DA%AF-%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84-%D9%85%D8%B0%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D9%87-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA/
بله، اما آیا می توانید موضوعات قبلتر آن را هم بگویید؟
بیشتر افراد راستگو یک داستان را با تاثیر احساسی و هیجان بخصوصی به موضوع ربط می دهند.
اما دروغگوها به سختی می توانند دروغ خود را در یک سلسه مراتب زمانی جای دهند.
ذهن و خاطره عموما این گونه کار نمی کند.
بسیاری از بازجوهای تعلیم دیده از کسی که شک دارند دروغ می گوید می خواهند داستان خود را از کمی عقبتر بیان کنند.
اگر دروغگوها بتوانند کلا این کار را انجام دهند کمی زمان می برد تا دروغگو بتواند راجع به تمام چیزهایی که قبلا به ما گفته از اول فکر کند.
یک دروغگو تقریبا هیچوقت نمی تواند این کار را انجام دهد.
دروغ گو ها همچنین به ندرت می توانند از حالت اولیه داستان خود در هر مذاکره ای تغییر جهت داده یا خارج شوند.
https://alibahrampour.com/%D9%BE%D9%88%DA%A9%D8%B1-%D9%81%DB%8C%D8%B3-%D9%85%D8%B0%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D9%87/
و حالا برای چیزی کاملا متفاوت
یک دروغگو همیشه سعی می کند بحث را عوض کند
یا از یک سوال مستقیم طفره رود.
ما فکر می کنیم همه چیز دارد خوب پیش می رود تا اینکه آنها سعی می کنند چیزی مثل
“بله، پس من داشتم می گفتم…وای، این تیپ جدید شماست؟ خیلی عالیه!” بگویند.
دروغگو ها همچنین اغلب جملات را تکرار می کنند و/یا آن را زیرلبی زمزمه کرده
و مدام به زمین چشم می دوزند.
یک انحراف در مذاکره این نیست که واقعا جواب سوالات را ندهیم.
دروغگوها چیزی شبیه به این خواهند گفت:
” من عاشق شغلم و این شرکت هستم. چرا باید از ماشین ذغال یه جهنم بسازم؟”
آیا سکوت واقعا طلایی است؟
یک مَثَل قدیمی در مذاکره و فروش است:
آن کسی که اول حرف بزند، باخته است.
در زمینه دروغگویی باید این مَثَل را در نظر بگیریم.
بیشتر دروغگوها از سکوت متنفرند و با عجله می خواهند لحظات خالی را با گزافه گویی پر کنند.
بنابراین، کمی سکوت را چاشنی مذاکره خود کنید
تا ببینید پس از آن صدای بیهوده گویی شخصی را می شنوید یا خیر.
چشم ها آن را دارند؟
چشم ها سرنخ های ریز و نافذی به ما می دهند.
میزان پلک زدن یک دروغگو زیاد شده و نگاه خیره آنها متغیر و بدون تمرکز می باشد.
آنها مستقیم در چشمان ما نگاه نمی کنند یا سعی می کنند خیلی بیش از اندازه مستقیم به چشمان ما نگاه کنند.
دروغگوها می توانند ساده تر کلمات خود را کنترل کنند اما زبان بدنی ناخودآگاهشان آنها را لو می دهد.
اسکات، سپر خودتو بگیر بالا!
بعضی دیگر از نشانه های فیزیکی که دروغ دروغگویان را در مذاکره فاش می کند می تواند رنج عظیمی داشته باشد.
مثلا آب دهن خود را زیاد قورت می دهند و لب خود را می جوند یا سر خود را خیلی به علامت منفی تکان می دهند.
یک دروغگو همچنین سعی می کند یک مانعی بعنوان سپر دفاعی بین خودش و ما قرار دهد.
آنها دست به سینه می نشینند یا پای خود را روی دیگری می اندازند و نوک پای خود را به نزدیکترین در خروجی نشانه می گیرند
یا بین خود و ما چیزی قرار می دهند،
چیزی مثل: میز، صندلی یا حتی یک ماشین منگنه زنی.
بنظر می رسد دروغگویی یک عمل زیرکانه و فریبکارانه برای انسان هاست.
ما می خواهیم از آن نفرت داشته باشیم اما در حقیقت آن را در ضمیر ناخودآگاه خود تایید می کنیم
و رفتار خود را مطابق آن تغییر می دهیم.
بنابراین باید بعضی از نشانه هایی که پیش تر به آنها اشاره شد را در ذهن داشته باشیم تا دفعه بعد که در یک مذاکره سطح بالا یا مصاحبه یا بحث حقوق درگیر بودیم یا اگر فکر می کنیم اولین دوست ما می خواهد ما را تحت تاثیر قرار دهد از آنها استفاده کنیم.
واقعا. منظورم اینه که من بهت دروغ می گم؟
درباره علی بهرام پور
من علی بهرام پور، نویسنده، مدرس و مربی اصول و فنون مذاکره هستم و قصد دارم در این وبسایت مطالب کاربردی و مورد نیاز را که در سالیان فعالیتم در بلاروس و ترکیه و ایران عزیز بدست آوردم را به اشتراک بگذارم.
نوشته های بیشتر از علی بهرام پورمطالب زیر را حتما مطالعه کنید
2 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ
ببخشید، برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید
ممنون استاد خیلی عالی
دورد بر شما استاد بسیارعالی