شناخت حالات صورت
در این مقاله به شناخت زبان بدن و حالات صورت که ترجمه مقاله ای با عنوان Understanding Body Language and Facial Expressions می پردازیم.
زبان بدن یعنی علایم غیر کلامی که برای ایجاد ارتباط از آنها استفاده می کنیم.
طبق نظر کارشناسان، این علایم غیر کلامی بخش بزرگی از ارتباط روزانه را تشکیل می دهند.
از حالات صورتمان گرفته تا حرکت های بدنمان، چیزهایی که به زبان نمی آوریم هم می توانند حجم زیادی از اطلاعات را ارائه کنند.
نشان داده شده که زبان بدن ۵۰ تا ۷۰ درصد ارتباطات را در بر می گیرد.
اگرچه شناخت زبان بدن اهمیت زیادی دارد، اما توجه به سر نخ های دیگر مثل موضوع مورد بحث هم از ضروریات است.
در بسیاری از موارد شما باید به دنبال علائم گروهی باشید و فقط روی یک عملکرد متمرکز نشوید.
برای تفسیر زبان بدن، بهتر است که چیزهای بیشتری در این باره یاد بگیرید.
حالات صورت
یک لحظه فکر کنید که یک شخص تا چه حد می تواند احساساتش را با حالت صورتش بیان کند.
یک لبخند می تواند نشانه ی خرسندی و شادی بوده و یک اخم نشانگر شاد نبودن و ناخرسندی است.
در برخی موارد حالت صورت احساسات درست ما را نسبت به یک شرایط نشان می دهد.
برای همه ما احتمالاً پیش اومده که با نگاه کردن به چهره طرف مقابل متوجه بشیم که ناراحت هستش یا خوشحال …
چند مثال از احساساتی که با حالت صورت نشان داده می شوند، عبارتند از:
- شادی
- غم
- خشم
- تعجب
- ناامیدی
- ترس
- سردرگمی
- هیجان
- نگرانی
حالت صورت یک شخص می تواند به تعیین این موضوع کمک کند که آیا می شود به حرف هایش اعتماد کرد یا نه.
یک تحفیق نشان داد که معتمد ترین حالت صورت، کمی بالا بردن ابروها و داشتن لبخند جزئی است.
محققان نشان دادند که این حالت صورت نشانه ی دوستی و اعتماد به نفس است.
حالت صورت جهانی ترین اشکال زبان بدن را در بر می گیرد.
در سراسر دنیا حالتی که برای بیان ترس، خشم، غم و شادی بکار می رود، یکی است.
محقق پاول اکمن مشخصه های یکسانی را برای نشان دادن احساساتی مثل خشم، ترس، هیجان و شادی نشان داد.
تحقیقات نشان داده که حتی می توانیم از حالت صورت افراد روی هوششان قضاوت کنیم.
یک تخقیق نشان داد کسانی که صورت باریک تر و بینی کشیده تر دارند، باهوش ترند.
همچنین افرادی که لبخند به لب دارند هم باهوش تر از افراد عصبانی در نظر گرفته می شوند.
چشم ها
چشم را غالباً پنجره ی روح می گویند، چون می تواند حجم بزرگی از احساسات و تفکر شخص را نشان دهد.
هنگام مکالمه با یک شخص دیگر، توجه کردن به حرکات چشم، بخش طبیعی و مهمی از فرایند ارتباطی است.
برخی چیزهای مشترک که در این هنگام می توانید به آنها توجه کنید،
تماس چشمی مستقیم و یا دزدیدن نگاه است،
و اینکه چقدر در طول حرف زدن پلک می زنند و یا مردمک چشمشان کوچک می شود یا نه.
هنگام ارزیابی زبان بدن، به علائم چشمی زیر توجه کنید:
زل زدن توی چشم:
وقتی هنگام حرف زدن، کسی مستقیماً توی چشمان شما نگاه می کند، یعنی به شما توجه و علاقه دارد.
اگرچه تماس چشمی خیلی طولانی می تواند تهدید آمیز باشد.
از سوی دیگر، قطع کردن تماس چشمی و مرتباً به این سو و آن سو نگاه کردن نشان می دهد که شخص حواسش پرت است و راحت نیست و سعی می کند تا احساس واقعی اش را مخفی نماید.
پلک زدن:
پلک زدن طبیعی است، اما باید به این هم توجه کنید که آیا شخص خیلی زیاد پلک می زند، یا خیلی کم.
افراد اغلب هنگام احساس ناراحتی بیشتر پلک می زنند.
پلک زدن نامنظم نشان می دهد که فرد عمداً می خواهد حرکات چشمش را کنترل کند.
برای مثال، یک پوکرباز ممکن است کمتر پلک بزند، چون عمداً سعی می کند که خودش را کمتر هیجان زده نشان دهد.
اندازه ی مردمک چشم:
اندازه ی مردمک چشم می تواند یکی از نشانه های قوی ارتباط غیر کلامی باشد.
با اینکه سطح نور محیط هم می تواند کوچک و بزرگ شدن مردمک را کنترل نماید، گاهی احساسات هم باعث تغییر اندازه ی کم در این منطقه می شوند.
برای مثال ممکن است چشمان خمار را برای تعریف کسی بکار ببرید که هنگام جذب شدن به کسی از خودش نشان می دهد.
خیلی کوچک شدن مردمک چشم می تواند نشانه ی این باشد که شخص علاقمند و یا تحریک شده است.
دهان
حرکت ها و حالات دهان هم در خواندن زبان بدن ضروری هستند.
برای مثال گزیدن لب پایین نشان می دهد شخص احساس نگرانی، ترس و یا عدم امنیت دارد.
اگر شخص در حال دهن دره یا سرفه جلوی دهانش را بگیرد، یعنی مودبانه رفتار کرده است.
اما می تواند نشانه ی تلاش او برای مخفی کردن ناراحتی اش هم باشد.
شاید یکی از بزرگ ترین علائم زبان بدن، لبخند باشد.
اما این را هم می توان به شیوه های مختلف تفسیر کرد.
مثلاً شاید برای بیان الکی شادی، طعنه و یا حتی بد بینی از آن استفاده کرد.
هنگام ارزیابی زبان بدن به علائم زیر در دهان و لب توجه کنید:
- محکم بستن لب ها: این کار نشانه ی نا رضایتی و عدم اعتماد است
- لب گزیدن: مردم زمانی لبشان را می گزند که نگران، مضطرب و یا دچار استرس باشند
- جلوی دهن را گرفتن: وقتی می خواهند واکنش احساسیشان را پنهان کنند و یا لبخند یا پوزخندشان را نشان ندهند، این کار را می کنند
- بالا و پایین کشیدن لب: تغییرات کوچک در دهان هم نشانه ی احساس شخص است. وقتی دهان کمی به طرف بالا کشیده شود، یعنی شخص احساس شادی و خوش بینی دارد. از سوی دیگر پایین کشیدن دهان نشانه ی غم، و نپذیرفتن چیزیست.
ژست ها
ژست ها را می توان واضح ترین و مستقیم ترین علائم زبان بدن دانست.
دست تکان دادن، اشاره کرده و استفاده از انگشتان برای نشان دادن عدد همگی ژست های آسان و قابل درکی هستند.
البته برخی ژست ها فرهنگی هستند.
مثلا بالا بردن انگشت شست یا علامت صلح در برخی کشورها معنای کاملا متفاوتی دارد.
مثال های زیر از ژست های کمتر متداول و معانی شان می باشد:
- مشت گره کرده نشانه ی خشم در برخی شرایط و یا همبستگی در برخی شرایط دیگر است
- بالا و پایین بردن شصت اغلب بعنوان یک ژست به معنی تصویب شدن یا تصویب نشدن بکار می رود
- ژست اوکی گفتن: از لمس انگشت شصت و انگشت اشاره و ساختن دایره و باز کردن سه انگشت دیگر درست می شود که به معنای اوکی یا صحیح است. در برخی بخش های اروپا، همین علامت یعنی تو هیچی نیستی. در برخی کشورهای آمریکای جنوبی هم سمبل یک ژست مبتذل است.
- علامت وی انگلیسی: از بلند کردن انگشت اشاره و وسط و جدا کردن آنها از بقیه ی انگشت ها درست می شود که در برخی کشورها نشانه ی صلح یا پیروزی است. در بریتانیا و استرالیا وقتی پشت دست با این علامت نشان داده شود، معنی دفاعی دارد.
پاها و دست ها
دست و پا هم می توانند در ارائه ی اطلاعات غیر کلامی مفید باشند.
دست های ضربدری نشانه ی حالت دفاعی است.
پاهای ضربدری و دور از هم نشانه ی دوست نداشتن و ناراحت بودن شخص است.
علائم دیگری مثل باز کردن دست ها از هم که مساحت بیشتری را در اختیار فرد قرار می دهد، حالت فرماندهی بیشتر دارد
و یا گذاشتن دست ها در دو طرف بدن نشانه ی سعی برای مورد توجه نبودن است.
هنگام ارزیابی زبان بدن، به برخی علائم زیر درباره ی دست ها و پاها توجه کنید:
- دست های ضربدری: نشان می دهد که شخص احساس بسته بودن، نیازمند به حفاظت و دفاع شدن دارد
- ایستاده و دست ها را روی ران گذاشته: نشان می دهد که شخص آماده و تحت کنترل است و یا ممکن است نشانه ی پرخاشگری باشد
- دست ها را پشتش قفل کرده: نشان می دهد شخص خسته، مضطرب و یا حتی عصبانی است
- با انگشت یا نوک انگشت ضربه زدن: علامت خسته شدن، ناشکیبایی و یا ناامیدی است
- پاهای ضربدری: نشانه ی احساسبسته بودن و نیازمند حریم خصوصی بودن است
وضعیت بدن
نحوه ی نگه داشتن بدنمان هم بخش مهمی از زبان بدن را می سازد.
عبارت وضعیت یعنی نحوه ی نگه داشتن بدن و شکل فیزیکی کلی یک فرد را نشان می دهد.
وضعیت می تواند اطلاعاتی از احساسات شخص و مشخصات شخصیتی اش مثل اعتماد به نفس، باز بودن و تسلیم پذیری ارائه کند.
برای مثال صاف نشستن نشان میدهد که شخص متمرکز است و به اتفاقات توجه دارد.
نشستن با بدن لمیده به جلو نشانه ی خسته شدنش است.
وقتی سعی داریم که زبان بدن را بخوانیم، به برخی علائم وضعیت بدن شخص توجه کنیم .
- وضعیت باز: شامل باز نگه داشتن بالا تنه است. و نشانه ی دوستی، باز بودن و خواستن است
- وضعیت بسته: پنهان کردن بالا تنه که اغلب با خم شدن به جلو و ضربدری کردن دست و پا همراه است
فضای شخصی
آیا تاکنون درباره ی نیاز کسی به فضای شخصی شنیده اید؟
آیا تا کنون در مواجهه با کسی که خیلی نزدیک به شما ایستاده، احساس ناراحتی کرده اید؟
عبارت تقریب گیری یعنی فاصله ی بین افرادی که در حال تعامل هستند.
همانطور که حرکت های بدن و حالات صورت اطلاعات زیادی را در یک رابطه نشان می دهند، فاصله ی شخصی هم همین کار را می کند.
چهار سطح از فاصله ی اجتماعی:
فاصله ی صمیمی ۶ تا ۸ اینچ:
این سطح از فاصله ی فیزیکی اغلب ارتباط نزدیک و راحتی زیاد بین دو نفر را نشان می دهد.
و اغلب در طول تماس های صمیمی مثل بغل کردن، زیر گوشی حرف زدن و لمس کردن رخ می دهد.
فاصله ی شخصی ۱.۵ تا ۴ فوت:
فاصله ی فیزیکی در این سطح اغلب بین اعضای خانواده یا دوستان نزدیک رخ می دهد.
افراد نزدیک به راحتی می توانند در این فاصله از هم ایستاده و حرف بزنند و رابطه ای صمیمی داشته باشند.
فاصله ی اجتماعی ۴ تا ۱۲ فوت:
این سطح از فاصله ی فیزیکی بین افراد آشنا رخ می دهد.
با کسی که او را می شناسید، مثل همکاران و کسانی که چند بار در هفته آنها را می بینید،
و با این اندازه از نزدیکی راحت هستید، رخ می دهد.
در مواقعی که کسی را خیلی خوب نمی شناسید، در فاصله ی ۱۰ تا ۱۲ فوت با او راحت هستید.
فاصله ی عمومی ۱۲ تا ۲۵ فوت:
فاصله ی فیزیکی تا این اندازه در سخنرانی های عمومی بکار می رود.
صحبت کردن در کلاسی پر از دانشجو یا معرفی یک کار مثال های خوبی از این شرایط هستند.
مهم است که بگوییم سطح فاصله ی شخصی ای که افراد نیاز دارند تا احساس راحتی کنند، در هر فرهنگ فرق می کند.
مثلا اختلاف فاصله را می توان در مردم فرهنگ های آمریکای لاتین و آمریکای شمالی دید.
مردم کشورهای آمریکای لاتین از نزدیک تر ایستادن در کنار هم احساس راحتی بیشتری می کنند،
در حالیکه مردم آمریکای شمالی به فاصله ی بیشتری نیاز دارند.
برای تبدیل فوت به متر می توانید کلیک نمائید
یک حرف خیلی خوب
درک زبان بدن می تواند راهی طولانی را در کمک به شما برای ارتباط بهتر با دیگران فراهم کند و تلاش دیگران را به خوبی تفسیر می نماید.
مهم است که به این علائم غیر کلامی در ارتباط با یک رابطه ی کلامی نگاه کنیم و علائم غیر کلامی دیگر و شرایط را هم در نظر بگیریم.
همچنین می توانیم با یادگیری بیشتر، ارتباط غیر کلامیمان را بهبود بخشیده و احساسات و گفته های دیگران را بهتر درک نماییم.
درباره علی بهرام پور
من علی بهرام پور، نویسنده، مدرس و مربی اصول و فنون مذاکره هستم و قصد دارم در این وبسایت مطالب کاربردی و مورد نیاز را که در سالیان فعالیتم در بلاروس و ترکیه و ایران عزیز بدست آوردم را به اشتراک بگذارم.
نوشته های بیشتر از علی بهرام پورمطالب زیر را حتما مطالعه کنید
2 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ
ببخشید، برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید
بسیارعالی
خیلی کاربردی