صداقت در زبان بدن
صداقت در زبان بدن
در این مقاله به صداقت در زبان بدن می پردازیم
در این مقاله به ترجمه مقاله ای با عنوان Body Language Basics می پردازیم
میلیون ها سال است که نیاکانمان در این سیاره زندگی می کنند و با دنیای بسیار خطرناکی دست و پنجه نرم کرده اند.
آنها مطابق نیازها، احساسات، ترس و تمایلشان نسبت به هم ، ارتباطات مختلفی را ایجاد نموده اند
و در آخر نسل ما به ارتباط غیر کلامی رسیده که عبارتست از:
ارتباط با تغییرات روانشناسانه (حالت صورت)، ژست (وضعیت دست)، ایجاد سرو صدا (وز وز کردن و نه حرف زدن) و نگاه های سوال آمیز و وحشت زده.
اینها بخشی از میراث زیستی ما برای مدت زمانی طولانیست که هنوز هم بصورت غیر کلامی ادامه دارد
و به همین دلیل ما در روابط مکتوبمان به گزینه ی احساسی هم نیاز داریم.
خوشبختانه ما در سیستمی برای ارتباط آنی با دیگران زندگی می کنیم که احساس و حواسمان را نشان می دهد.
در غیر اینصورت، ممکن بود یک اتاق بطور خطرناکی داغ باشد و نه گرم و یا شنا کردن در یک دریاچه بخاطر دمای بیش از حد زیاد آب مقدور نباشد.
اگر در هر شرایط خطرناک، مجبور به فکر کردن، حتی برای چند ثانیه بودیم، (مثلا وقتی یک مار سمی لای پاهایمان پیچیده بود)، حتما مرده بودیم.
واکنش نسبت به تهدید و خطر لازم است، نه فکر کردن
این سیستم که از دیر باز وجود داشته، به ما در برابر خطر هشدار می دهد و ارتباطمان با اطراف را نیز فراهم می آورد.
وقتی در مواجهه با یک سگ مهاجم و یا گربه سان بزرگ که جلوی ماشین سافاریمان پریده،
مغزمان دستور به ایستادن می دهد،
این هم نوعی ارتباط برقرار کردن با اطراف است که توسط بدنمان انجام می شود،
حال چه ما با این رفتار راحت باشیم، چه نه و چه واکنش امنی باشد چه نه.
مزیت این موضوع دو وجهی است. ما به دنیای اطرافمان واکنش نشان داده ایم و دیگران هم از واکنش زودهنگام ما نسبت به خودشان سود برده اند.
برای مثال،
ما چیز متعفنی را می چشیم و همه ی دور و بری هامان حالتمان را میبینند. پس دیگر آن را نمی چشند.
زبان بدن به شکل سریع و درست و معتبر میانبریست برای ارتباط با مهم ترین چیزها، و بسیار سودمند است.
مقاله مذاکره را مشاهده کنید
البته این ربطی به حیات و یا تهدید ندارد،
بلکه دلیل مقدماتی برای واکنش ما به چیزهای خاصیست که قابل دید هستند ( صدای بلند باعث می شود که سر جایمان خشکمان بزند).
به این دلیل وقتی با کسی که دوستش داریم، حرف می زنیم
و ناگهان متوجه می شویم که یک پایش را توی ماشین یا آسانسور گذاشته، می فهمیم که برای رفتن عجله دارد.
چون دیرش شده بود، زبان بدن از طریق پا ضرورت رفتنش را نشان داد، حتی اگر ما به حرف زدن ادامه می دادیم.
برای همین می گوییم در یک ارتباط، زبان بدن معتمد تر از حرف زدن است.
روانشناسی پنهان شده پشت این موضوع چیست؟
خیلی ساده است: نیازها، عواطف، افکار، احساسات و نیت های ما با آنچه “سیستم لیمبیک” مغز نامیده می شود، پردازش می گردند.
نیازی به فکر کردن نیست.
این واکنش به دنیای واقعی است و بدن ما احساسمان را نشان می دهد.
کسی خبر بدی به ما می دهد و لبانمان را به هم می فشاریم.
اتوبوس می رود و سوارمان نمی کند. فکمان را فشار داده و دستمان را روی گردنمان می گذاریم.
از ما می خواهند که آخر هفته ی بعد را کار کنیم و چشم هایمان مثل چشمان چینی ها تنگ می شود.
اینها پاسخ هایی حاکی از ناراحتی هستند که سیستم لیمبیک مغزمان طی میلیون ها سال با تکمیل شدن، ارائه می کند
و فرقی ندارد که در شیلی زندگی کنیم، یا چین.
مقاله آموزش مذاکره را مشاهده نموده اید
بر عکس کسی را می بینیم که واقعا دوستش داریم،
ابروهایمان کمانی شده، عضلات صورتمان به آرامش رسیده
و دست هایمان قابل انعطاف می شوند (حتی بلند می شوند) و همین واکنش یک نوع خوش آمد گویی به اوست.
در کنار کسی که عاشقش هستیم، آینه ی رفتاریش می شویم (ایزو پراکسیس).
سرمان کج می شود، لبمان پر از خون می گردد، مردمک چشم گشاد می شود.
و دوباره لیمبیک مغز با بدن ارتباط برقرار کرده و نمایش غیر کلامی دقیق و معتبر ایجاد می گردد.
در هر حال، بدنمان مجبور نیست که این رفتار را نشان دهد و به یک دلیل ما اینها را نشان می دهیم:
ما حیواناتی اجتماعی هستیم که باید به شکل کلامی و غیر کلامی ارتباط برقرار کنیم.
چطور بدانیم که زبان بدن برایمان ضروری است؟
کودکانی که کور به دنیا می آیند، با اینکه هرگز این رفتار را نمی بینند، اما از خود نشان می دهند.
یک کودک کور هم هنگام شنیدن چیزی که دوست ندارد، مثل بقیه چشمانش را می بندد،
درست مثل همسایه ی ما که هر وقت از او می خواهم در بلند کردن چیزهای سنگین کمکم کند،
همین کار را می کند. این رفتار نوعی سخت افزار هستند.
چه در کار، خانه و یا هر ارتباطی، همیشه می توانیم مطمئن باشیم که زبان بدن انعکاس درستی هستند که در مواقع راحتی و ناراحتی نشان داده می شوند.
این سیستم ارتباطی دوتایی از احساسات ما به ما در ساده تر کردن شرایط کمک می کنند.
مقاله پوکر فیس را مشاهده کنید
این امر در تعیین احساس دیگران درباره ی ما بسیار موثر است و نحوه ی ارتباطات را ارزیابی می کند.
وقتی افراد حس می کنند که در یک رابطه چیزی خوب پیش نمی رود، زبان بدنشان تغییر می کند.
زوج هایی که خیلی همدیگر را لمس نکرده و در کنار هم قدم نمی زنند، به راحتی رابطه شان را قطع می کنند،
اما گاهی رفتار نامحسوس تر، دقیق ترند.
یک مثال از این حالت،
وقتی است که زوج ها بجای لمس همدیگر با کل دست، از نوک انگشتان استفاده می کنند (رفتار فاصله انداز)
و این مشخصه ی ناراحتی از لحاظ روانی است.
این رفتار به تنهایی می تواند مشکلاتی جدی در روابط بوجود آورد.
جنبه های زیادی از ارتباط غیر کلامی و زبان بدن وجود دارند که روی راحتی یا ناراحتی متمرکزند
و به ما کمک می کنند که صداقت رفتار دیگران را ببینیم.
داشتن بینش بیشتر به ما کمک می کند تا دیگران را ارزیابی کرده و با درک عمیق تر به ارتباطی موثرتر برسیم.
در این مقاله به صداقت در زبان بدن پرداختیم
درباره علی بهرام پور
من علی بهرام پور، نویسنده، مدرس و مربی اصول و فنون مذاکره هستم و قصد دارم در این وبسایت مطالب کاربردی و مورد نیاز را که در سالیان فعالیتم در بلاروس و ترکیه و ایران عزیز بدست آوردم را به اشتراک بگذارم.
نوشته های بیشتر از علی بهرام پورمطالب زیر را حتما مطالعه کنید
4 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ
ببخشید، برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید
خیلی جالب توضیح داده شده
بسیار عالی
با سلام
مقاله خوبی بود، صداقت زبان بدن، که می توان به آن اطمینان نمود.
با تشکر
خوبه اما خیلی خلاصه و کمه